Een fijne vraag voor een statafelfeestje: wat is de ultieme roadtrip? Ja, inderdaad een fijne vraag, maar moeilijk beantwoorden. Het is namelijk subjectiviteit in optima forma.
En toch zal je vaak dezelfde antwoorden, naast de blokjes kaas, voorgeschoteld krijgen. De kans is groot dat Route 66 op tafel wordt gelegd. Of het kleffe stelletje Bart en Daisy roept in koor: Vesparijden door Toscane!
Voor ÉÉn keer op de gebaande paden
Leuk hoor, deze roadtrips staan ook op ons lijstje. Maar wij gooien graag een ander balletje op, want er is altijd een baas boven baas. Want buiten de gebaande paden bewegen is lekker, maar als de gebaande paden zó ultradik zijn, zijn ze voor één keer goed genoeg. We zochten drie bestaande routes op die iedereen met een reishart een keer moet maken. Eéntje in Europa (met de auto), eentje in Noord- en Zuid-Amerika (met de motor) en eentje in Azië (met de benenwagen).
Wild Atlantic Way – Mythisch Ierland op z’n best
Ierland. Mystiek in verhalen, adembenemend qua natuur, traditioneel betreft cultuur en rijk aan sociale pubmatrozen. Ja, ál je positieve vooroordelen over The Emerald Isle zijn kolossaal waar. Het groene hobbelige, kliffeneiland is een waar natuurwonder dat naadloos overgaat in het historische stadsleven.
En de Wild Atlantic Way is Ierland op z’n best. Met zijn 2500 kilometer is het ’s werelds langste kustroute en loopt vanaf het kleurrijke stadje in county Cork tot aan Malin Head in county Donegal. Deze mythische route verbindt Ierland. Niet zozeer omdat je van A naar B kunt, maar het gaat om momenten van verbinding. Als je de ‘Route 66 van Ierland’ berijdt maak je een praatje met de mensen, voel je de gastvrijheid en sla je pal achterover van de natuurverschijnselen.
Tja, alle facetten dus voor wilde verhalen. Sterke verhalen die je ’s avonds vol overgave aan pubgasten mag vertellen. Doe je dat niet? Dan doen ze het zelf. Wij maakten het zelf mee tijdens een mini-roadtrip door County Cork. Op MANIFY.nl lees je waarom we verliefd zijn geworden op dit eiland door Cork & Co.
Pan American Highway – Crème de la crème van roadtrips
Een roadtrip van Noord-Alaska naar Zuid-Argentinië. Klinkt fenomenaal, toch? Dat is het ook. Het is een zenuwslopende, benzineslurpende route die iedereen met een voorliefde voor reizen een keer móét maken. Deze roadtrip lacht alle andere ‘vakanties’ vierkant uit. Er is eigenlijk maar één origineel en officieel gedeelte: de snelweg die loopt van Laredo in het noorden van Mexico naar de Argentijnse hoofdstad Buenos Aires. Deze route heeft een lengte van ongeveer 30.000 kilometer.
Maar in de loop der jaren is de route zo uitgebreid dat er geen échte ‘officiële route’ meer is. Nu kun je van de Arctische zee bij Alaska via (pakweg) Los Angeles, San José en Lima rijden naar het zuidelijkste puntje van Argentinië. Als je daar bent kun je de pinguïns op Antarctica ruiken. Deze route wordt tegenwoordig geschaald onder de Pan-American Highway. In totaal heb je dan 48.000 kilometer afgelegd en ben je in veertien landen geweest. Bizar. Daarmee is het de langste driveable route ter wereld.
Ongeacht je start- en eindpunt: de meningen zijn niet verdeeld over het feit dat deze route adembenemend is. Je gaat het allemaal meemaken: van orka’s spotten in Alaska tot het beklimmen van de hoogste palmbomen ter wereld in Colombia. En van een Pupusa eten in El Salvador tot lama’s aaien in Peru. Niets is te gek.
Zoals gezegd rijd je tijdens de Pan-American Highway door veertien landen. In Noord-Amerika kom je de VS (inclusief Alaska) en Canada tegen. Terwijl je in Midden-Amerika struint op Mexico, Guatemala, El Salvador, Honduras, Nicaragua, Costa Rica en Panama. And last but not least kom je in Zuid-Amerika terecht in Colombia, Ecuador, Peru, Chili en Argentinië.
Weten hoe deze roadtrip écht is? Hier vind je een interview met Bas Baaten. Deze ba(a)s maakte deze route soldaat op de motor en hij deelde zijn verhaal met ons. Een inspirerend verhaal waar menig man van droomt…
Foto’s: Chris Henry | Unsplash // Alex Ip | Unsplash // Daniel Apodaca | Unsplash
Annapurna Circuit Trekking – Lopen naar de rooftop van de wereld
No hike, no life… Dat lijkt wel een beetje de mindset vandaag de dag. Strandvakanties waarbij je om 07:00 uur je handboekje moet gaan leggen worden ingeruild voor ware avonturen. Een meer dan goed teken, want niets is zo lekker dan je hoofd leegpompen in de bergen na maanden knallen op werk. Of misschien is er wel iets lekkerder: het ijskoude pilsenmannetje na een zware hike. We got you, mate! We vroegen onze outdoorvrienden van TheHike.nl naar dé hike en hiermee kwamen ze op de proppen:
Een hiking trail waar je echt je borst voor nat mag maken is de Annapurna Circuit Trekking. Een beuker van een hike, recht door het Annapurna Massief in Nepal. Geen tocht die je even afvinkt, want deze trail heeft serieuze voorbereiding nodig. Binnen 15 tot 18 dagen overbrug je meer dan 230 kilometer op serieuze hoogtes. Een monsterlijke klim, die je niet zonder gids kunt lopen.
Zonder de juiste preps is deze trekking op zijn zachtst gezegd link, maar je conditie is net zo belangrijk. Door de maximale hoogte van 5.400 meter ga je last krijgen van de ijle lucht. Iedere stap voelt hier als een work-out. Op een setje gympen en een rugzakje ga je het niet redden. Tijdens de trekking zal een sherpa jouw tas dragen die maximaal 30 kilo mag wegen. Deze mensen ademen de Himalaya, maar verdienen hun geld met het dragen van jouw zooi. Een fooitje van €2,50 per dag is wel zo netjes. Meer mag altijd, of course.
De trektocht kun je grofweg in vier etappes opdelen. Op dag 1 vertrek je vanuit de stad Pokhara met de auto. Deze stad staat bekend als de toegangspoort van het Annapurna Massief en ligt op zo’n zes uur rijden van de Nepalese hoofdstad Kathmandu. Op dag 2 tot en met 6 loop je door de Marsyangdi Vallei waar je rauwe groene stukken natuur doorkruist. Zo nu en dan pak je een gammele hangbrug om aan de andere kant van het ravijn te komen. In de tweede week van de trekking loop je van dag 7 tot en met 11 over uitgestrekte vlaktes naar de hoge beklimming van de Thorung La Pass. Hier wordt de lucht écht ijl. Lekker kapotgaan op deze hoogte is het laatste waar je op hoopt, dus een topconditie is écht een vereiste. Na een urenlange klim is het uitzicht fenomenaal. Op dag 12 tot en met 16 gaat de trekking tot slot door de Gandaki Vallei, die geel kleurt door de uitgestrekte graanvelden. Als kers op de taart sluit je trekking af met de zonsopgang op Poon Hill tussen de besneeuwde bergtoppen. Welkom op het dak van de wereld.
Foto’s: mo jiaming | Unsplash // Giuseppe Mondì | Unsplash
