Het is een naam die bij elke house- en technofan als muziek in de oren klinkt. Letterlijk trouwens, want, pun intended of niet: Boiler Room is dé revelatie van de muziekwereld.
Geen enkele set gaat voorbij zonder dat de hitte in de kleine ruimte flink toeneemt. Vandaar ook de naam Boiler Room. Inkoppertje.
Back to the Boiler Room-roots
Voor dit artikel hebben, héél vervelend, een fijne vorm van fieldresearch gedaan. We gingen niet alleen hard op Boiler Room-livesets op Youtube aan onze bureautafel, maar hebben ook aan de sfeer geproefd. Ooit gingen we met CUPRA naar Boiler Room in Barcelona. Destijds met draaimeesters als Mura Masa, Drazzit, Two Shell en Avalon Emerson. Hier hebben we heel wat opgestoken over de cultuur rondom Boiler Room.
Een tegengeluid
Want, een cultuur, dat is het zeker. In principe komt het concept neer op keiharde tunes laten draaien door upcoming-dj’s en de set op te nemen. Maar dat is alleen de korte variant van de uitleg. In de realiteit is Boiler Room veel meer dan dat. Het is een tegengeluid. Een manier om mainstreamgerichte muziek te ondermijnen. Maar bovenal, zoals we al zeiden, is Boiler Room een cultuur. En om uit te leggen hoe het concept dat is bedoeld om upcoming-dj’s een kans te geven, zichzelf heeft ontplooid tot een ware cultuur, moeten we terug naar 2010.
In dit jaar groeide er namelijk een visie in het hoofd van Blaise Belville. Een visie die als tegenwicht diende tegen de gecommercialiseerde en mediagerichte muziek. Hij wilde iets rauws op de mat leggen waar de essentie van (elektronische) muziek en het talent van de dj’s echt de kern van het concept vormden. Met die gedachte werd destijds voor het een camera met duct tape opgehangen die de focus op de dj legde.
De eerste set in maart kreeg meteen landelijke aandacht. Zo besteedde de BBC aandacht aan het nieuwe digitale uitzendkanaal voor artiesten op Ustream. Ook bij Faber Magazine werd de loftrompet van zolder gehaald en erkende dat zij na iets meer dan een jaar al dat Boiler Room zich ontpopte tot een van de belangrijkste Underground Music Broadcasters van het moment.
Een visie die als tegenwicht diende tegen de gecommercialiseerde en mediagerichte muziek
Foto’s: Boiler Room
Groot platform op laagdrempelig niveau
Ondertussen zijn er meer dan 8000 optredens van 5000 artiesten met grote namen als Carl Cox, Jamie Jones, Eris Drew, Honey Dijon, Sama Abdulhadi and so on. En dat allemaal in 200 verschillende steden wereldwijd. Dat zijn nog eens cijfers waar je met trots naar terugkijkt. En die cijfers zijn niet heel gek, want middels Boiler Room verbinden ze de lokale dansvloeren met de rest van de wereld. Elke getapede set brengt weer een stukje cultuur over naar de mensen die achter hun laptop kijken. De toegang tot de sets is dus heel laagdrempelig.
Laagdrempeligheid is tevens de kracht van Boiler Room. Er zijn maar vier hoofdingrediënten nodig. Een klein publiek, een dj, een webcam en een minimalistische locatie. Hiermee geven ze dj’s de kans op een massale boost in hun naamsbekendheid. Een perfect voorbeeld daarvan is Fred Again. Nu één van de snelstgroeiende dj’s van het moment, maar voor zijn Boiler Room set, kende vrijwel niemand hem nog. Nu is zijn Spotifyaccount popping en stond de telefoon van zijn management roodgloeiend voor allerlei boekingen. Dat is de kracht van Boiler Room: een community die het mogelijk maakt om je talent te showcasen en waar ze zich echt kunnen onderscheiden.
Laagdrempeligheid is de kracht van Boiler Room. Er zijn maar vier hoofdingrediënten nodig
Exclusiviteit en uitbreiding kunnen hand-in-hand gaan
Elk event is exclusief. Voor elke set worden mensen uitgenodigd, waardoor het community gevoel intact blijft. Daarmee onderscheidt de Boiler Room zichzelf weer, aangezien bij elk groot festival of club een flinke smak geld vaak wel genoeg is om jezelf naar binnen te werken. Bij de Boiler Room is er altijd maar een beperkt aantal kaartjes die ze zelf uitdelen. En, valt die uitnodiging nooit in je brievenbus, wees dan niet getreurd: laptop aan en dansen via de livestream is ook altijd nog een mogelijkheid.
Toch is het ook bij Boiler Room zo dat je uitbreiding soms niet tegenhoudt. Ook al zou je het willen. Vraag en aanbod blijft, ook in de muziekindustrie, een dingetje. De grootte van het publiek loopt soms dan ook op tot duizend mensen, maar het blijft wel altijd op een kleine locatie, zodat de naam tenminste eer aan wordt gedaan. Geen enkele set mag voorbijgaan zonder dat de zweetgeur een paar kilometer verderop nog te ruiken is.
De toekomst van Boiler Room
Hoe die uitbreiding er in de toekomst uitziet, blijft nog de vraag. Tegenwoordig zijn er heel veel andere platforms die streamingdiensten voor dj’s aanbieden. De mogelijkheid tot exposure en consumptie wordt steeds laagdrempeliger en de mogelijkheden steeds groter. Hierdoor stappen steeds meer industrieën over naar de digitale wereld, waardoor de digitale muziekcontent bijna niet meer te meten is. Denk bijvoorbeeld aan interface capture audio, waardoor het voor dj’s heel makkelijk is om hun ideeën op te nemen. De software is gratis en eenvoudig en compatibel vanaf je telefoon. Je hoeft dus tegenwoordig niet eens meer in een professionele studio te zitten om je creatieve brein aan het werk te zetten.
Betekent dat langzaam maar zeker het einde van Boiler Room? Zeker niet. Integendeel: het geeft ze alleen maar extra mogelijkheden. Het ligt er gewoon aan hoe ze inspelen op de recente ontwikkelingen. Eén ding is zeker: in de toekomst stelt Boiler Room nog heel veel talentvolle artiesten aan ons bloot waar wij in de komende jaren keihard van gaan genieten. En hopelijk staan we binnenkort weer een keertje in zo’n verhit publiek van de Boiler Room te dansen op de dikste sounds van upcoming artiesten.
Betekent dat langzaam maar zeker het einde van Boiler Room? Zeker niet
