Nog maar één nachtje slapen en dan is het eindelijk tijd voor de officiële release van Ferry: de Serie.
Netflix luidde dit gisteren al goed in door een feestje te organiseren dat precies in de stijl van Ferry past. De Noordkade in Veghel werd hiervoor volledig omgetoverd in de stijl van de nieuwe serie.
Frank Lammers: ‘We weten allemaal dat er nog iets in het Undercover-spectrum komt’
Voor het feestje werd kosten noch moeite gespaard. Zelfs Camping Zonnedauw, normaal gelegen in België, werd tijdens deze feestelijke dag opeens naar Noord-Brabant verhuisd. Of de pillen van Ferry ook aanwezig waren op het feest? Tja, daar houden we wijselijk onze mond over. De kans dat hij ons dan een klap op onze ‘bakkes’ verkoopt, is nét iets te groot om dat risico te lopen.
Geen zorgen, er zijn genoeg insiders die we wél met jullie mogen delen. Voorafgaand aan de festiviteiten, gingen wij namelijk al even in gesprek met de vertolker van Ferry, oftewel, de eindbaas Frank Lammers him self. Op een heerlijke onorthodoxe manier zoals alleen Frank Lammers dat kan, vertelde hij ons alles over zijn toekomst na Ferry.
In gesprek met Frank Lammers: hoe ziet de toekomst er na Ferry uit?
Frank, bedankt dat je tijdens deze feestelijke dag nog even tijd voor ons maakt. Voordat het feest gaat beginnen eerst nog even alle interviews afwerken, zin in zeker?
‘Blij dat het allemaal op één dag gepland is, ha.’
Haha, begrijpelijk. Wel beetje zin in de dag, toch? Hoe kijk je naar vandaag?
‘Het is toch een beetje overweldigend wat ze hebben neergezet. De moeite die ze erin hebben gestoken.. En dan je hoofd dat overal hangt…’
Het maakt dus nog wel indruk op je?
‘Ja, absoluut. Kijk, ik wil gewoon mooie dingen maken, en ik hoop dat mensen het leuk vinden. Dan is het natuurlijk fantastisch dat er moeite wordt gedaan om het onder de mensen te brengen. Vroeger hingen we twee posters op en dan was het ook wel mooi, maar ja, dit is Netflix. Daar gaat het allemaal net effe wat anders. En dat is wel heel fijn. Er is hard voor gewerkt, en dat snappen ze.’
Beetje trots op het eindresultaat?
‘Ja, ja. Absoluut. Weetje, het is duister, het is hard en het is soms ook grappig en lief. Dus het is precies zoals het moet zijn.’
Hoe kijk je eigenlijk terug op je rol als Ferry?
‘Ik denk nooit zo in rollen, ik denk meer in verhalen. En dit hele verhaal, met hoe het gemaakt is en wat het geworden is, was uitermate plezierig en fijn werken. Ik heb voor de serie een half jaar in Antwerpen gewoond en dat vond ik ook heel leuk. Echt een leuke stad. Daarnaast, de regisseur was top, cameraman was top, het ziet er geweldig uit. Tja, beter wordt het niet. En dat is misschien ook het zorgwekkende eraan.’
Is er nog een overtreffende trap?
‘Ongetwijfeld. Maar, qua sfeer en qua beleving en de manier waarop we werkten.. Ja, dat was wel echt fantastisch. Ik weet niet of dat nog te overtreffen is.’
Gaan jullie een poging doen om het te overtreffen?
‘Dat weet ik niet. Ik leef nog, dus wie weet. Nee, ja, weetje, die spoiler kan je wel gewoon geven. We weten allemaal dat hierna nog iets van een Undercover-serie komt, of iets in dat spectrum.’
Deze rol past ook wel precies binnen jouw straatje, toch?
‘Mjah, het komt ook omdat we al langer samenwerken natuurlijk. En die mensen worden gewoon familie. Het is net als voetbal: hoe langer je samen speelt, hoe makkelijker de dingen gaan. Ennuh, ja.’
Mocht er nog een vervolg in welke vorm dan ook komen, dan hoop je dus wel dat dezelfde groep bij elkaar blijft?
‘Ja, absoluut. Of Daantje nog mee wilt doen, na alles wat ik heb geflikt, dat is natuurlijk effe de vraag. Maar goed, als ik er lief aankijk..’
Of een nieuwe diamanten ring?
‘Haha, ja, dat zou leuk zijn. Met Elise werken is altijd een feest.’
Even naar jou, als Frank Lammers zijnde. Over een paar maanden is je tweede reisprogramma Gold te zien, waarin je een paar maanden in Australié meeloopt met goudzoekers. Toch een klein verschilletje met de levensstijl van Ferry. Hoe is dat zo totstandgekomen?
‘Ja, klopt inderdaad, dankjewel. Het is een beetje tot stand gekomen zoals eigenlijk alles in mijn leven tot stand komt. Dan denk ik: ‘eindelijk, even lekker op de bank zitten’, en dan gaat die telefoon weer op. Ja, dan hedde opeens iemand aan de lijn die vraagt of ik meega naar Australië. En dan denk ik natuurlijk: ‘ja, ja leuk’. Ik ben altijd wel in voor een avontuur, dusseh, ik kondig daar ook altijd het Pippi Langkous-principe aan: “Ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het wel kan”. En ja, het was heel vet om te doen uiteindelijk.’
Je hebt al eens verteld dat je fan bent van vreemde vogels en bijzondere bestemmingen. Liggen er nog meer van dit soort reisprogramma’s in het verschiet?
‘Uuuh, het zou zo maar kunnen.’ *Begint ondertussen te glimlachen*
Dan moet je eerst weer even een belletje krijgen als je net op de bank wilt ploffen?
‘Haha, die belletjes zijn er al wel geweest, maar meer kan ik er helaas niet over vertellen.’
