Donderdag 2 februari, CUPRA City Garage Rotterdam. Op uitnodiging van onze Spaanse lifestyle-vrienden met wielen staan we naast the man of the hour; Jarreau Vandal. Vanuit een gewrapte Born geeft hij een exclusieve luistersessie van zijn aankomende EP SABIsound.
Vandal, a.k.a. The naked Deejay, zet de toon voor de avond met zijn mix van Surinaamse traditionele muziek met elektronische muziek. Dat doet hij terwijl de beste man zelf op en neer stuitert van passie en geluk. Het is tekenend. De gedreven, passievolle en energieke producer raakt de juiste snaren en laat zien waarom CUPRA hem als een verlengstuk van het merk ziet. ‘CUPRA begrijpt mijn drang om dingen anders te willen doen. Ik denk dat we daar samen veel mensen in kunnen inspireren,’ vertelt hij.
CUPRA x Jarreau Vandal
Zo’n anderhalve maand later spreken we Jarreau diepgaander over waarom CUPRA aan de ambassadeursknoppen draait. Uitspraken als ‘Dat eigenzinnige hebben we echt met elkaar gemeen en dat zorgt voor een goede vibe,’ zijn eerder regel dan uitzondering. Ook tijdens ons gesprek is de passie aan alle kanten te voelen:
Jarreau! Wát een heerlijke avond laatst bij CUPRA City Garage. Met als onderwerp de collab tussen jou en CUPRA én de eerste tunes van EP Sabisound. Hoe nice vond je het?
‘Superhard, natuurlijk. Het was een besloten event en dat intieme heeft zijn charme, man. Mijn eerste tunes tonen was heel persoonlijk, vooral omdat het een experiment is. In het begin voelde het een beetje gek, een beetje ongemakkelijk. Zo van: ‘Hier is mijn muziek en luister er maar naar’. Maar het werd snel tof en ik sta gewoon achter mijn muziek, maar je voelt je bloot ofzo.’
Zo kwam je niet over…
‘Het voelde zo wel in het begin. Ik zat daar natuurlijk in de auto (in EP Sabisound-wrap, red.) en ik laat mijn eigen, nieuwe muziek horen. Op zo’n event krijg je direct een soort feedback, dus dat is altijd een beetje tricky.’
Ik hoor je zeggen dat het een experiment is, en ook nog heel persoonlijk, was het daarom extra jezelf blootgeven?
‘Ja, ja, precies. Ik wil niet zeggen dat het een nieuw genre is, maar ik heb met Surinaamse muziek geëxperimenteerd en ik heb nog nooit zoiets gehoord. Alleen misschien vinden mensen dat helemaal niks, weet je? Dat is prima, want ik heb het gedaan voor mezelf. Ik vond namelijk dat er iets moest gebeuren met Surinaamse muziek op elektronisch niveau en dat er meer geëxperimenteerd moet worden. Die percussie is namelijk heel erg aanstekelijk: mensen willen ervan dansen. Ik wilde dat gevoel met elektronische tunes en een verhaal opnieuw brengen.’
Dat vertellen van verhalen met je sets zien we vaker terug bij je. Hoe doe je dat volgens jou?
‘Daar zitten verschillende lagen in. In muziek zit een bepaalde cultlading waarmee je bepaalde mensen aanspreekt en bepaalde mensen ook helemaal niet. En dat blijft altijd zo. Ik draai sommige tracks om juist mensen te ‘bonden’, voor de mensen die het niet helemaal begrijpen. Om ze vervolgens weer in het diepe te gooien.
Een andere laag die ik gebruik is tempo. Dat doe ik door te spelen met BPM’s. Heel veel sets begin ik op een bepaald BPM en ik kom daar ook altijd weer op terug. Ik maak dus een soort rondje. Laten we het zo zeggen: ik begin op 80 BPM, dat bouw ik op naar 90, en dan door naar 100, 110, 120. Daar zit je dan in het elektronische spectrum en dat kan je doortrekken naar de 160, en vanuit daar ga ik weer rustig terug naar de 80 BPM.
Om het samen te vatten: ik probeer classics te draaien met een bepaalde cultlading en tegelijkertijd de mensen die de muziek niet kennen mee te nemen met bekende tracks. Daardoor hoop ik dat er wat meer begrip komt voor de wat moeilijkere experimentelere muziek. Die balans probeer ik altijd te bereiken.’
Is dat dan ook het raakvlak met CUPRA? Dat je experimenteert en met creativiteit een verhaal vertelt?
‘Zeker, er zijn veel raakvlakken, man. Ik ben best eigenwijs en dan voornamelijk met mijn sets. En nu ook weer met de muziek die ik uit ga brengen. Dat zie ik terug bij CUPRA, dat eigenwijze. Ook hoe ze het marketen en promoten, dat vind ik heel nice. Innovatief proberen te zijn en dingen doen die nog niet gedaan zijn, daar komen we samen. Dat is ook mijn essentie als ik muziek maak.’
Hoe voelt dat dan om in je eigen Born te stappen?
‘Heerlijk. De manier waarop het rijdt en hoe het werkt, hoe de auto heel veel voor je doet, is heel relaxed. Dat specifieke gevoel heb ik niet bij veel andere brands gehad.’
Ik hoor heel vaak de woorden passie, energie en gedrevenheid. Dat spat ook bijvoorbeeld van je Insta-page af. Eén van je laatste posts is, in één lijn met je bijnaam The Naked Deejay, met een ontbloot bovenlijf en een sigaret in je mond rammen achter de draaitafel. Brengt dat jullie ook samen?
‘Ik vind het moeilijk om die gelijkenis helemaal te maken precies aan de hand van die woorden, maar energie sowieso. Vooral de Born straalt echt energy uit. Ik zie heel veel mensen naar de auto kijken en denken: ‘Hè, wat is dit voor auto?’ Die mensen hebben het ook nog niet eerder gezien. Daarnaast passie natuurlijk ook.’
Hoe is jouw passie ontstaan? We zagen je tijdens het event stralen en genieten; de passie straal je uit.
‘Ik kom uit een muzikale famille. Mijn opa is producer en muzikant en mijn ouders waren allebei dansers in Amsterdamse ’90 clubs als iT en RoXY. En ik word gewoon enthousiast van muziek als het mij een bepaald gevoel geeft. Al word ik er wild van, al word ik er emotioneel van: als muziek dat kan doen, dan vind ik dat crazy. Het is eigenlijk geluid alleen maar en als dat je zo kan beïnvloeden, dan vind ik dat interessant. Daar raak ik van gepassioneerd, daar verdiep ik me in en dat wil ik overbrengen met mijn muziek.
Wat ik dus vooral probeer met een verhaallijn erin: met veel pieken en dalen. Zolang er toffe muziek gemaakt blijft worden en ik dat zelf ook doe, dan blijf ik gepassioneerd.’
Dat heeft tot succes geleid. Tenminste, het heeft je op de kaart gezet. Wanneer is iets voor jou succes?
‘Ik ga niet liegen. Als ik veel streams krijg, veel aandacht en erkenning, dan doet me dat goed. Het betekent voor mij eigenlijk wat ik voel, en wat ik vertel, dat het niet ‘gek’ is. Maar succes voor mij is dat ik mezelf heb uitgedaagd en heb overtroffen. Dat ik tegen mezelf kan zeggen: ‘Ik ben niet lui geweest. Ik heb niet weer hetzelfde gedaan.’
Als ik ervan kan leven, dan is dat al helemaal mooi. Tuurlijk zijn er moeilijkere momenten geweest, maar ik ben er nog steeds en dat heeft me alleen maar sterker gemaakt.’
En dit soort samenwerkingen? Dat merken als CUPRA jou benaderen en jou zien als hét gezicht van een merk?
‘Als die merken willing zijn om samen te werken, dan is dat natuurlijk een bevestiging. Zelfs voor grotere brands die toch wel commercieel moeten werken.’
Zag je het aankomen?
‘Nee, ik zag het niet per se aankomen. Maar het was voor mij altijd al wel een droom om met een automerk samen te werken. Dat ik een eigen auto zou krijgen van een merk. Of ja, hij is niet van mij, maar dat ik er langere tijd in mag rijden. Ik heb daar toch stiekem een beetje naartoe geleefd en een soort van, misschien klinkt het gek nu, maar toch afgedwongen.’
Je hebt zelf een hele eigen stijl. Hoe past CUPRA bij jouw (levens)stijl?
‘Het past helemaal in mijn straatje, man. De Born is een onderdeel geworden van mijn lifestyle. Ik kan overal parkeren in Amsterdam, maar hij is ook ruimtelijk genoeg om alles mee te nemen. Korte stukjes in de stad, maar ik rijd natuurlijk ook weleens naar België of Duisland: voor beide doelen vind ik ‘m heel nice.
Ik gebruik soms mijn momentjes in de auto om naar podcasts te luisteren of naar mixes, en die tijd is eigenlijk voor mezelf. Als ik muziek luister in de auto, dan kan ik niets anders doen. Op die momenten krijg ik alleen maar input en dan krijg ik heel veel ideeën. Op het moment dat ik muziek luister achter mijn bureau word ik snel onrustig. Dus het is heel lekker om naar niets anders dan muziek te luisteren in mijn auto.’
En gaat The Naked Deejay ook nog naakt in zijn CUPRA rijden?
‘Haha, ja soms in de zomer. Als het heet is komt het weleens voor dat ik zonder shirt in de auto zit. Meestal als ik buiten heb getraind en mijn shirt is helemaal nat, vind ik het vies om zo in de auto te gaan zitten. Dan doe ik liever mijn shirt uit en laat ik het door de wind drogen. Sommige mensen zullen wel denken: ‘What the f*ck……”
