Een drugsbaas en een undercoveragent. Hand in hand. Dat zien we in het derde seizoen van dé hitserie van de Benelux. Undercover houdt de gemoederen in de Lage Landen flink bezig. Het derde seizoen draait op volle toeren, en de meeste kijkers zijn weer helemaal happy. Want: er zit meer Ferry in.
Naast dat Frank Lammers als drugsbaas meer op je digitale witte doek verschijnt, blijft Tom Waes ook in de spotlights. Soms als Bob – zoals hij in de serie écht heet – en soms als undercover Peter.
Exclusief dubbelinterview met Frank Lammers en Tom Waes
In een exclusief dubbelinterview spreken we de twee hoofdrolspelers over de hype rondom Undercover, de chemie tussen Bob en Ferry, vechtscènes, zeurende mensen en de toekomst.
‘Die twee karakters heel de dag op de set samen. Dat was ongekend.’
Undercover seizoen 3. Iedereen wachtte op dit moment. En nu zijn de eerste afleveringen geweest. Hoe kijken jullie aan tegen die hype?
Tom: ‘Ik voel het in België wel hoor. Daar vraagt iedereen naar de volgende aflevering. Maar ik heb het idee dat het hier in Nederland nóg veel erger is.’
Frank: ‘Omdat al die mensen niks beter te doen hebben.’
Stilte…
‘Nee, het is natuurlijk top om in iets te spelen dat succes heeft. Beter dan dat mensen zeggen: Undercover? Dat ken ik niet.’
Iedereen zeurde over het gebrek aan Ferry in seizoen 2. Hoe was dat voor jou, Tom?
Tom: ‘Ja, 5 minuten maar. Nu 168 minuten. Ik was heel blij dat Frank terug was. In België was het nog iets minder dan in Nederland, maar je voelde het wel. Er is door de schrijvers veel rekening gehouden met Frank. Daardoor was hij ineens weer he-le-maal terug, en kon je vol aan de bak met hem. Dat was zalig.’
Ik heb mezelf in het vorige seizoen ook geamuseerd met de crew, laten we dat voorop stellen, maar dit is toch net effe anders. Die twee karakters – Ferry & Bob – heel de dag op de set samen. Dat was ongekend.’
Frank (met een knipoog): ‘Er is wetenschappelijk onderzoek gedaan naar ons, we hadden metertjes op. De hoeveelheid testosteron in de caravan in de eerste vechtscène was hoger dan op welke set dan ook. Een nieuw wereldrecord.’
Jullie hebben dus allebei heftige karakters in Undercover. Zijn jullie ook geïntimideerd door elkaar?
Tom: ‘Nee, dat denk ik niet. We komen te goed overheen om geïntimideerd te zijn. Ik denk dat het nodig is dat je elkaar eerst heel erg mag, en het goed met elkaar kan vinden. Daarna mag veel. We spelen beladen scènes met vechtpartijen etc. Je moet elkaar goed verdragen om dat soort scènes tot een succes te maken. Je moet het toch 10, 20 keer opnieuw doen.’
Frank: ‘In één scène duwde hij mij veel te hard. Maar dat vind ik dan alleen maar lekker. Dan denk ik: “Aah, wacht effe. We gaan wat doen. Kom maar.”
Want, Frank, jij geeft aan dat je het lekker vindt als het schuurt.
Frank: ‘Ja, het verhaal sowieso. Maar ook in het echt.’
Past Ferry daarom bij jou?
Frank: ‘Als karakter? Ja, dat denk ik wel ja. Het verhaal heeft een heel zwart randje. Het is duister. Het is eigenlijk de reden waarom je in deze business gaat, toch? Om dingen te doen die je in het echte leven niet mag doen. Dat is bij Ferry zo.’
Je werkt ook als regisseur. Vind je het dan moeilijk om als acteur je bek te houden?
Frank: ‘Dat hoeft toch niet? Ik trek mijn bek gewoon open.’
Blijft de rolverdeling dan duidelijk?
Frank: ‘Als je iets maakt, dan maak je het samen. Alle expertise die aanwezig is op de set moet je gebruiken. Ze moeten mijn talent gebruiken, maar evengoed moet ik ook het talent van de regisseur gebruiken. Inmiddels – vroeger was dat wat minder – weet ik wanneer ik mijn mond moet houden. Als ik gelijk heb gekregen dan…’
Jij acteert iets minder, Tom. 2,5 jaar geleden gaf je aan: ‘Reizen Waes ken ik van binnen en buiten. Undercover is buiten mijn comfort zone.’ Hoe kijk je daar nu tegenaan?
Tom: ‘Nu is dat hetzelfde als Reizen Waes. Bob zit zo in mijn lijf. Frank zegt het ook: als je de kleedkamer binnenstapt, en je doet je jas aan, ben je vertrokken en ga je het spelen. Seizoen 1 was ik heel zenuwachtig, tuurlijk. Ik kwam tegen grote acteurs, en ik was een heel onervaren acteur. Als je dan niet zenuwachtig bent sta je een beetje pretentieus in het leven.’
Frank: ‘In één scène duwde hij mij veel te hard. Dat vind ik alleen maar lekker.’
Hebben Bob & Ferry uiteindelijk Tom & Frank veranderd?
Tom: ‘Nee, nee. Dat staat los van elkaar.’
Frank: ‘Ik sla mijn vrouw wel eens in elkaar bijvoorbeeld… Nee, nee, niet echt, nee.’
In seizoen 1 drinken jullie vaak samen een biertje. Hoe is dat in het echt?
Tom: ‘Dat doen we zeker. De vorige twee seizoenen absoluut, maar dit seizoen was anders door corona. Er is geen enkel feest gegeven. De allerlaatste draaidag hebben we op gepaste afstand een biertje gedaan op straat. En toen was het steenkoud.’
Frank: ‘Het was een raar seizoen wat dat betreft. De rest kon na een dag op de set allemaal naar huis, en ik moest naar een hotel. Er was niks meer te krijgen, dus ik was nog nooit zo uitgerust geweest. Normaal ben ik altijd kapot, maar nu lag ik om 20:00 uur op mijn kamer. Maar we hebben gewerkt hè, dus laten we niet zeuren.’
Tom: ‘We hadden denk ik ook geluk dat het dezelfde ploeg was. We kenden elkaar al. Normaalgesproken leer je de mensen beter kennen op zo’n feest.’
Nu zien we dat jullie samenwerken. Hoe is dat, die andere chemie?
Tom: ‘We blijven tegenspelers, natuurlijk. Maar het geeft een compleet andere dynamiek. Een veel mooiere, vind ik. Ook al werken we samen: die twee blijven elkaar wantrouwen, haten. Alleen toch schept het een band als Bob & Ferry samen in de misère belanden van de Turkse maffia. Ze hebben dan toch iets aan elkaar. Ik vond dat geweldig om te spelen.’
Frank: ‘Onder elke scène ligt een enorme lading. Van de twee seizoen ervoor, natuurlijk. Dat is grappig. Zet die twee samen in een auto, maakt niet uit waar ze naartoe gaan, en er is altijd een kans dat de één de ander op zijn gezicht slaat.’
Jullie halen het beste in elkaar naar boven. Ontstaan er zo ook weleens spontane acties?
Tom: ‘Alles is gescript, dus we kunnen niet zomaar iets spontaans doen. Maar we spelen wel in op het moment.’
Frank: ‘Ik weet nog de eerste keer dat ik Tom een vechtscène zag doen. Dat was seizoen 1, en hij duwde iemand vol in de heg. Toen dacht ik: ‘’Ooh, dit kan ook zo.’’ En daardoor wist ik dat we niet meer voorzichtig hoefden te zijn. We konden goed de beuk erin gooien. Dat is heerlijk. Dat is als voetballen met goede teamgenoten.
Als acteur weet je nooit precies wat je kan verwachten. En dat vinden Tom en ik ook helemaal niet erg. Er zijn ook acteurs die altijd precies hetzelfde doen, dan weet je precies wat je gaat krijgen. Dan vind ik het niet zo interessant meer. Wij durven elkaar wel naar een andere bocht te sturen.’
Tom: ‘We verheerlijken geen geweld.’
Jullie geven zelf aan dat er vaak een zware lading ligt onder scènes. Vinden jullie dat er een onderliggende boodschap wordt meegegeven in Undercover?
Tom: ‘Nu moet ik opletten met wat ik zeg, maar: we verheerlijken geen geweld. We laten elke keer zien wat de goede en foute kant is. Dat wordt in sommige reeksen weleens vergeten.’
Frank breekt in: ‘Ik denk dat-ie andersom is. Wij geven die boodschap niet. Mensen die zeuren, en zin hebben om moeilijk te doen over ‘Ja maar, die serie verheerlijkt criminaliteit en drugs.’ Die mensen kijken echt niet goed.’
Leg uit.
Frank: ‘Omdat het leven van die mensen – van een undercoveragent en van een drugsbaas – verre van ideaal is. Het is een verschrikkelijk leven. Je moet de hele dag over je schouder kijken, en als je pech hebt lig je ergens in een hoekje. Daar word je niet gelukkig van, hoor.’
Ferry staat weer onderaan de ladder in de eerste afleveringen van het derde seizoen. Hij moet weer uren maken, hard werken. In een eerder interview, Frank, geef je aan dat jij vindt dat mensen uren moeten maken om ergens te komen. Vind je het tof om dat karakter dan zo te spelen?
Frank: ‘Ja, tuurlijk. Het is weer een nieuw element. Alleen ik weet niet of Ferry hard werken nou per se zo’n heel goed idee vindt. Hij is meer van het snelle handelen en snel naar huis. En dan andere mensen laten werken.’
Tom, jij geeft aan dat je veel met real life undercoveragenten hebt gesproken voor de serie. Wat heeft dat bijgedragen aan het totale plaatje van de serie?
Tom: ‘Nu weet ik dat een undercoveragent geen superheld is. Het is een gewone man, die thuis zijn eigen problemen heeft. Financieel, familie, liefde, noem maar op. Dat heeft het vooral opgeleverd.
De eerste ontmoeting met de échte undercover was in een café in Antwerpen. Ik dacht: dat zal een grote, sterke man zijn. Eentje die echt opvalt. Maar hij was al binnen voordat ik hem had gezien. Een hele gewone man. En dat hebben we ook tegen de scenaristen gezegd. Het moet geen James Bond zijn.’
Frank: ‘Daarom hebben ze jou ook gecast.’
Tom: ‘Haha, godverdomme daar gaat mijn rol als 007. Nee, nee maar het mocht geen superheld zijn. Dat zou scheef staan op de realiteit. Je hebt wel series waarin agenten duizend keer worden beschoten en dat overleven, maar zo is het niet. Agenten zijn ook vaak gekwetst, ook veel op persoonlijk vlak. En dat komt terug in Undercover.’
Jij hebt dus met undercovers gesproken. Heb jij ook met mensen uit de drugswereld gesproken, Ferry?
Frank: ‘Ja, maar niet voor deze rol. Dat had ik al eerder gedaan voor andere rollen, en daar kon de informatie uitputten. Die mensen – criminelen van de oude stempel – hebben het altijd over eerlijkheid, en dat is ook de basis van Ferry. Als je eerlijk tegen hem bent heb je geen problemen. Alleen hij werkt zichzelf in de nesten omdat hij in seizoen 1 en 2 niet eerlijk is tegen Danielle. En daar zal hij mee moeten dealen.’
Hoe zijn de rollen bevallen als undercoveragent en drugsbaas? Zouden jullie dat nog een keer willen spelen?
Tom: ‘Ik vond het geweldig om te doen, maar ik zie mezelf niet direct weer opnieuw een agent spelen. De volgende rol moet wel weer helemaal anders zijn. Het liefst precies het tegenovergestelde.’
Tom tegen Ferry: ‘Zullen we eens wisselen?’
Frank: ‘Dat lijkt me leuk ja. Als we overgekocht worden door Amerikanen. Dat er een Amerikaanse remake komt, en dat we de rollen omdraaien.’
En jij in drugswereld, Frank?
Frank: ‘Of ik dat nog een keer zou willen spelen?’
Ja.
Frank: ‘Ligt aan het script. Nee, flauw. Kijk, elke acteur is ijdel van zichzelf, en denkt dat-ie alles kan spelen. Dus dat denk ik ook. Ik wil ook best een Turkse buikdanseres spelen…’
Oké, oké, dat willen we zien. Ennnn, ik ga het vragen, hoe gaan we verder.. Komen er nog meer seizoenen?
Tom: ‘Haha, ja dat gaat niet hè.’
Frank: ‘We kunnen dat nu wel tegen jou zeggen, maar dan moeten we je omleggen. Dan is de volgende krantenkop: ‘Journalist gevonden in sloot.’
‘Een échte undercoveragent is geen superheld. Hij heeft zijn eigen problemen.’
