Op de bank bij de broertjes de Boer

CREDITS: Netflix

We zijn altijd wel te porren voor een potje LaLiga, maar deze keer is het net effe anders. In oer-Hollands weer rijden we via een modderig zijweggetje langs de dijken van het IJsselmeer namelijk naar de broertjes Frank en Ronald de Boer toe.

Om de nieuwe Netflix-docuserie LALIGA: All Access op de kaart zetten, zijn wij en een select groepje fans uitgenodigd bij de voetbalbroers om de eerste aflevering te kijken. Tussen grote regendruppels en wapperende ruitenwissers verschijnt een karakteristieke Noord-Hollandse woning door de voorruit. ‘De Boertjes’ zitten al op ons te wachten. Regenwater maakt plaats voor sangria: direct een contrast waardoor ze weer verlangen naar het zuiden.

Frank en Ronald de Boer over de Spaanse voetbalcultuur

Zo’n vierenhalf jaar lang was er minimaal één helft van het De Boer-duo op Catalaanse bodem. Na alles gewonnen te hebben bij Ajax, haalde Louis van Gaal de polderjongens, midden in het seizoen ’98-’99, naar Barça. Frank hield het iets langer vol dan Ronald, maar toch hebben ze samen heel wat voetbaluren gemaakt.

, Op de bank bij <strong>de broertjes de Boer</strong>
Foto: Netflix

LALIGA: All Access

In LALIGA: All Access wordt de realiteit achter de Spaanse competitie onthuld. Verschillende topspelers en worden gevolgd, en laten op een kwetsbare manier zien wat het allemaal teweegbrengt. Bijvoorbeeld de Nederlanders Memphis Depay en Daley Blind, maar ook het heftige traject van Barça-trainer Xavi.

Een mooie gelegenheid om met de Nederlandse legendes de passie, cultuurverschillen en de onuitputtelijke druk van de Spaanse voetbalwereld eens te bespreken.

, Op de bank bij <strong>de broertjes de Boer</strong>
Foto: Netflix

De twee zijn één. Als we neerploffen in de huiskamer en vragen of ze er een beetje zin in hebben, volgt ‘ja, ja, ik ben wel benieuwd’ als antwoord in koor. Alsof ze het antwoord hebben ingestudeerd zoals ze vroeger urenlang corners oefenden.

Het begin is wat stoïcijns, maar dat komt ook door het alom bekende, stugge accent. Al snel worden de mannen wat losser en worden anekdotekaarten gespeeld als een potje toepen met alleen maar harten in de hand. Het is natuurlijk ook wel comfortabel: je praatje doen op de bank. Dat is toch anders dan een perszaal vol met journalisten die uitspraken uit de monden van de tweeling proberen te trekken. ‘Fans ontvangen en vragen van hen beantwoorden, dat gebeurt natuurlijk niet vaak,’ tekent Frank op.

Zou dat in Spanje ook kunnen, zo de fans ontvangen?

‘Jawel, zeker wel, ‘ trapt Frank af. Als je een klein groepje hebt zeer zeker. Ze zijn emotioneler, maar wel netjes. Dat is wel een verschil met Nederland. Als je in een restaurant zit komen Nederlanders vaak sneller naar je toe.’ Ronald haakt in: ‘Dat doen ze met veel respect, hier is iedereen wat gebekter. Soms is dat leuk, maar vaak ook juist niet. Als ik moest kiezen, zou ik in dat opzicht voor de Spaanse fans gaan.’

In de eerste aflevering zien we al meteen vaak een Nederlander in beeld: Memphis. Konden jullie tijdens het kijken ook weer meteen in de sfeer van toen komen?

Allereerst wordt door Frank vakkundig aangekaart dat Memphis natuurlijk anders is. Het zijn polderjongens, die de Boertjes. ‘Ik heb natuurlijk gekeken, en wij zijn totaal andere types. Memphis is een merk op zich. Dat wil hij graag uitstralen en ook uitbreiden.’

Natuurlijk zijn er ook direct herkenbare elementen. ‘Maar dat je in de kleedkamer komt als nieuweling en dat je je weg moet vinden, is herkenbaar. Al kwamen we natuurlijk niet als broekies binnen. We hadden al wat bereikt natuurlijk, maar je moet een nieuwe taal leren, Catalaans ook nog, dat is toch een ander volk. Een beetje Fries-achtig zeg maar. Daar moet je ook weer je weg in vinden. Maar het was een geweldige tijd.’

Als je nu terugkijkt, had je het dan anders voorgesteld?

Ronald neemt het heft in handen. ‘Het heeft ons zo veel gebracht, zo verrijkt eigenlijk. We zijn daar wereldburgers geworden. Nu kunnen we onszelf overal verstaanbaar maken. Ik heb vis leren waarderen, wijn leren drinken, ik heb daar zelfs pas koffie omarmd. De geneugten van het leven had je daar in overvloed en dat hebben we ter harte genomen. Dat zijn toch wel de leuke dingen. We waren ook al bijna dertig, dus dan heb je ook meer interesses in andere dingen. Al moesten we ook wel aan wat zaken wennen. Bijvoorbeeld dat ze heel laat eten. Om 21:00 uur beginnen ze daar pas en wij stonden om 18:00 uur al voor de deur, bij wijze van spreken.’

Ook echt als persoon dus, niet alleen als voetballer?

Bijna telepathisch op elkaar afgestemd vertelt Frank verder: ‘Misschien wel meer als persoon. Bij Ajax hadden we natuurlijk alles al gewonnen, en bij Barcelona, ik dan, Ronald heeft er minder lang gespeeld, ben ik in vierenhalf seizoen maar één keer kampioen geworden. In het eerste halfjaar werden we kampioen.’

Lachend haalt Ronald zijn gram: ‘En dat kampioenschap heb ik ook nog gewonnen!’

Frank vervolgt: ‘Qua prestaties heeft het dus niet opgeleverd wat je van tevoren hoopte. Maar voor mij als mens en voor mijn hele gezin is het echt uniek geweest. Mijn jongste kind is daar geboren. Het was extra speciaal omdat we daar samen waren. We konden makkelijk bij elkaar terecht en onze families waren erbij.’

, Op de bank bij <strong>de broertjes de Boer</strong>
Foto: Netflix
En toch is de LaLiga echt iets unieks. Zo zien we ook in de serie. Wat maakt die competitie anders dan andere competities?

Een opvallend, maar veelzeggend onderdeel van Spanje schiet Ronald als eerste te binnen. ‘Kijk, dat Spaanse leventje, dat je om 22:00 uur ’s avonds speelt omdat het bloedheet is, is heel anders. Daarnaast is het ook heel familiair. Hele gezinnen gaan naar het stadion, en maken er een leuke dag van. Dat is toch een hele andere belevenis.’

Daarna gaan Frank en Ronald samen dieper in op het voetbal zelf. ‘Het is voetbal is natuurlijk ook anders. Het is meer denken en veel op techniek. Tiki-taka komt er natuurlijk vandaan en als je het Spaanse elftal nu ziet, zie je ook dat het geschoold is op balbezit. Het heeft niet zoveel met het fysieke aspect te maken. Dat een zestien-/zeventienjarig gastje de ster is, dat kan alleen maar met dit soort voetbal.’

Wat waren de mooiste tegenstanders om tegen te spelen? Naast Real Madrid, natuurlijk.

Frank weet er wel twee, en Ronald beaamt dat. ‘Inderdaad, Madrid natuurlijk sowieso. Dat is een wedstrijd op zich. Maar je hebt nog wel een paar mooie, hoor. Sevilla en Bilbao waren ook fantastisch. Het publiek zit bij die clubs echt heel dicht op het veld. Ronald zei net van het familiaire gedeelte, maar daar konden ze echt een hoop herrie maken. Al werd het nooit echt vijandelijk.’

We schakelen wel even door naar Real Madrid, Frank vervolgt zijn verhaal. ‘Het was fantastisch, die wedstrijd. Uit en thuis. Drie weken voordat de El Clásico was, stonden de kranten al helemaal vol. In Nederland heb je dat natuurlijk met Ajax en Feyenoord ook wel, maar het vuurtje wordt daar veel eerder aangewakkerd. Er zijn ook vier grote sportkranten die allemaal gevuld moeten worden.’

‘Eigenlijk moet je het zo zien’, maakt Ronald het verhaal af. ‘Sport is in Nederland onderdeel van een krant. Er zijn ook dagen dat er niets over Ajax wordt geschreven. Maar daar… Er twee sportkranten uit Barcelona en twee uit Madrid. Die schrijven elke dag over de clubs, soms wel vijftien pagina’s lang. Het is dus een hele andere wereld. De druk van buitenaf is daardoor extreem hoog.’

Frank sluit ‘m af: ‘Er staat ook een heleboel onzin in. Het moet continu gevuld worden. Door de ogen van de media was ik namelijk ‘de zoon van’ Louis van Gaal, omdat hij me overal mee naartoe nam. Dus ook al kon ik niks aan een tegengoal doen, dan werd er altijd geschreven: waar was Frank de Boer? Daardoor heb ik het soms wel zwaar gehad, zeker toen ik even op de bank terechtkwam.

, Op de bank bij <strong>de broertjes de Boer</strong>
Foto: Netflix

Viewing party

Nadat we ‘De Boertjes’ het voetbalshirt van het lijf mochten vragen, vielen de fans binnen voor de viewing party. Netflix liet fans optekenen waarom ze fan zijn van de Spaanse voetbalcompetitie en waarom ze bij legendes een aflevering van LALIGA: All Access wilden kijken. Een fan heeft dan ook warme herinneringen aan vroeger. ‘Ik vind de wedstrijden van FC Barcelona tegen Real Madrid altijd mooie partijen, omdat er altijd veel strijd is. Maar wat ik echt mooi vind, is de vrije trap van Ronald Koeman waarna Johan Cruijff over de reclameborden springt.’

Synopsis LALIGA: All Access

In de documentaireserie LALIGA: All Access volgen we het opmerkelijke seizoen van Girona FC onder leiding van coach Míchel, waarbij hij zich weet te onderscheiden van de gebruikelijke top drie. Ook volgen we het traject van Xavi Hernández bij Barça, met nieuwe spelers en spelers die vertrekken, de constante druk van de fans, en de stress die het team zowel binnen als buiten het veld ervaart. LaLiga gaat niet alleen over voetbal; het gaat over passie, het gaat over spanning. LaLiga wordt beslist op het veld, maar ook daarbuiten: in de kleedkamer, op de tribunes, in de buitenwijken van het stadion, op de wedstrijddag. 

We werpen een blik op het dagelijks leven van vooraanstaande voetballers als Griezmann, Muniain, Rakitic, Take Kubo, Álvaro Morata, Isco, Memphis Depay, Nico Williams, Robert Lewandowski, en vele anderen. LaLiga wordt getoond zoals nooit tevoren, waarin de realiteit achter de Spaanse competitie wordt onthuld. De documentaireserie, gemaakt door Morena Films, bestaat uit acht afleveringen en is meteen ook de allereerste Spaanse sportdocumentaire.

Source:
Netflix
LEES OOK