De meeste van ons hebben het wel eens meegemaakt. Je bent op stap met je crew, maar de alcoholroes is ver te zoeken. Misschien is het omdat je de BOB bent (chapeau!) of misschien slaat het vandaag allemaal niet zo goed aan. Wat de reden ook mag zijn, op stap gaan is een stukje anders wanneer je nuchter bent. Grote kans dat je jezelf wat minder op je gemak voelt, minder zin hebt om de tiran uit te hangen en gewoon wat minder lekker in de vibe komt.
Geloof het of niet, sommige mensen drinken nooit alcohol. Wanneer jij nuchter in een bardancing staat, lijkt het een enorme mission impossible om het naar je zin te hebben tussen het dronken uitschot die jij je vrienden noemt.
Nuchter op stap gaan: de dreadful fases
Fase 1: Trots
Sta je dan, precies zoals je moeder je graag ziet. Fris en fruitig, scherp en braaf. Geen druppel alcohol in jouw bloed vanavond. Jij gaat dit he-le-maal nailen. Kijk naar al die idioten om je heen, die gaan zich morgen een partijtje ellendig voelen. Jij niet hoor. “Nee nee, deze held heeft geen drank nodig om het naar z’n zin te hebben.“, denk je trots. De trotse fase duurt meestal niet heel lang.
Fase 2: Walging
Je kijkt om je heen en het valt je plotseling op hoe lame het eigenlijk is in zo’n gare kroeg. Je sneakers die plakken aan de vuile vloer, je zwetende vrienden die af en toe een arm om je heen slaan waardoor je een vreemd geurtje ruikt elke keer als je over je schouder kijkt. Iemand gooit zojuist een half glas bier over je heen en een koppel naast je staat enorm overdreven te tongen: gad-ver-damme.
En dan ook nog eens een aantal vreselijke nummers, gedraaid door een knakworst die een belediging is voor de gehele DJ-community. Wat de fuck doe je hier en hoe heb je dit ooit kunnen tolereren?
Fase 3: Twijfel
Je vrienden lijken niets op te merken van de afgrijselijke omgeving waarin jullie je bevinden. Nee, je vrienden lijken de tijd van hun leven te hebben. Schreeuwend zingen ze mee met de muziek, zijn ze op jacht naar een lekkerding om vanavond hun bed mee te delen en proosten met hun zoveelste shotje. En jij staat nog steeds te kokhalzen omdat er onbekende brokken, die veel weghebben van half verteerd voedsel aan je schoenen kleven. Kijkend naar je vrienden, overvalt je een gevoel van twijfel: Heb je hier wel goed aan gedaan? Is het wel echt zo belangrijk om morgen fris en fruitig op je werk te staan?
Fase 4: Spijt
Na de zoveelste keer dat er iemand tegen je aan danst en jij je verslikt in je cola, besef jij dat je een grote fout hebt gemaakt. Wat dacht je wel niet, met je domme ‘prioriteiten’. Als je gedronken had, zou je hier nu waarschijnlijk al lang als een vuil ding op de dansvloer hebben staan grinden. In plaats daarvan sta je een beetje awkward heen en weer te wiegen terwijl je vrienden onverstaanbare onzin in je oor schreeuwen. Oh man, wat mis jij de alcohol. Alcohol is goed voor je, alcohol is je beste vriend. En jij hebt je beste vriend in de steek gelaten. Wat een idioot ben je toch ook.
Fase 5: Een poging tot
Nadat je jezelf ’n lang uur rot hebt staan irriteren, kies je ervoor om jezelf toch maar te gaan mengen in de chaos. Geforceerd schreeuw je mee met een nummer dat je toevallig kent. Niet dat je het zo’n geweldig nummer vindt, maar je moet iets hè. Je vrienden lijken het overigens wel het beste nummer ter wereld te vinden, dus besluit je daar maar in mee te gaan. Toch lijkt het er allemaal niet zo lekker en geolied uit te komen dan wanneer wél een flesje bier in je hand gehad zou hebben. Dus uiteindelijk klap je maar een beetje mee en focus je jezelf weer op de cola, die je eerder over je eigen shirt heen gegooid hebt.
Fase 6: Moeheid
Na een aantal uurtjes redelijk steady bij de rest gestaan te hebben, treedt de moeheid in. Je beseft je ineens hoeveel pijn je voeten doen, hoe aantrekkelijk je bed klinkt en hoe graag je naar huis wil. Je bent terecht gekomen in een soort van zweverige overlevingsmodus. De minuten lijken voorbij te kruipen, je telefoon is bijna leeg en geen enkele frisdrank smaakt je meer op dit moment. Zou de kroeg al bijna gaan sluiten?
Fase 7: Defeat
Na even gevochten te hebben tegen je lichaam, heb je de strijd officieel verloren. 1-0 voor de frisdrank, wedstrijd is voorbij. Dit is het moment dat je normaal je gezicht zou begraven in een kebab totdat je moet kokhalzen. Maar jij hebt geen zin om te eten. Zelfs de weg naar huis lijkt een eeuwige afstand. Je vrienden zijn er erg aan toe: ze liggen verspreid over de straat, maken ruzie of hebben de liefde van hun leven gevonden die ze vanavond flink gaan uitwonen. Maar het kan je allemaal geen reet meer schelen, jij wil naar huis. Weg van deze verschrikking.
Fase 8: Pure blijheid
De zon komt op en jij ontwaakt uit een heerlijke, nuchtere slaap. Je mond proeft niet naar een dood beest, je hoofd voelt helder en je bent klaar voor je dag. 7 uur slaap? Energie voor 10? Ondanks alles tóch een redelijke avond gehad? Niet het gevoel dat je dood gaat vandaag? Check, check, check, check! “Wát een top besluit”, denk je terwijl je voor de spiegel je tanden staat te poetsen en je huisgenoot in de kamer naast je hoort nekken. Zou je vaker moeten doen, dat nuchter op stap gaan.
